Με μεγάλες αγωνιστικές διακρίσεις και συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 ως αθλητής , στη συνέχεια δίδασκε για πολλές δεκαετίες την άρση βαρών αλλά κυρίως, με την ηρεμία και την αξιοπρέπεια της παρουσίας του, μετέφερε ήθος και αξίες στις νέες γενιές.
Είχα την χαρά και την τύχη να γνωρίσω από κοντά το μέτρο και τις αξίες του Παναγιώτη και να συνεργαστώ ως Πρόεδρος της ΕΟΑΒ.
Ήρεμος και αγαπητός ήταν δυναμικά παρών με μεγάλη συμβολή, μαζί με τον Χρήστο Ιακώβου, στην ιστορική εποχή του αθλήματος, όταν η άρση βαρών υπήρξε πρώτο άθλημα στην Ελλάδα και πρώτη δύναμη στον Κόσμο την περίοδο 1984-2004.
Για την ΆΡΣΗ ΒΑΡΩΝ ο Παναγιώτης θα είναι πάντα ο οδηγός μας για το πώς η ήρεμη δύναμη μπορεί να γίνει σημείο συνάντησης του ήθους με τις επιδόσεις , της φιλίας με τον συναγωνισμό.
Τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια στη γυναίκα του Αγγελική στους γιους του Χρήστο και Κίμωνα που πήραν την σκυτάλη από τον Παναγιώτη και συνεχίζουν την παράδοση προσφοράς και αφοσίωσης στην ΆΡΣΗ ΒΑΡΩΝ.
Θερμά συλλυπητήρια και σ’ όλη την οικογένεια της ΆΡΣΗΣ ΒΑΡΩΝ που είμαι σίγουρος ότι θα λείψει απ’ όλους.
